بــاران

*************************************

باران انگار که از حلاوت احساس ما بویی برده است

باران انگار که دست من وتو را خوانده است

باران سرود پر طنین توست

باران خودش تمام حرفها را میزند

بارن حرف اول و اخر دلت را خونده است

مگر تو از سخاوت نسیم و صلابت دریا چیزی نشنیده ای

من فکر می کنم  که تو هیچگاه تری خاک خیس باغچه را نه بوییده ای

یا از آن چتر خیال زمستانی گلوله برف خنکی نچیده ای

مگر تو ان نبودی که آدم برفی ساختی و گفتی که این منم

و این صداقت سرد کودکی من است

اری ... اری.... بگذاریم که باران ببارد

نگذاریم که چشم پرنده کوچکی از غم حا دثه تر شود

باران اگر قدری دیگر بر من ببارد با تو خواهم گفت

تو اندکی صبر کن شاید که باران خودش همه چیز را به تو بگوید

باران حرف اول و آخر دلت را خوانده است.........