یادداشت همراه اول

بی آنکه بدانم برای چه به اشک هایم فرصت باریدن میدهم . من زخم خورده ی دل ساده ای هستم که تنها به چشمانی که در رویاهایش از عشق لبریز بود سر سپرد و من عاشقانه بیقرار سبزی این نگاهم که حتی فراتر از رویا همه ی لحظه هایم را مفتون خودش کرده و من لجوجانه برای حفظ این رویای خیال انگیز ِ نگاهِ ناب تو به چشم هیچ عابری خیره نمی شوم .

همه ی ثانیه های بودنم از تو سرشار است ، تویی که برای وصف نگاهت به دنبال کلمات گریخته از ذهنم با پای پیاده تا جنگل سبز چشمانت دویده ام و تــــو نمیدانی آتش نگاهت با این دل همیشه عاشقم چه میکند که برای دیدن دوباره ات خود را به خواب میزنم.