بـــــانـــوی اردیــبـهشـتـــ
بـــــانـــوی اردیــبـهشـتـــ

بـــــانـــوی اردیــبـهشـتـــ

آدم ها

چرا وقتی میخوای خوب بودن یک نفر رو باور کنی ، اون همه کاری میکنه تا خلاف این بهت ثابت بشه!


بعضی آدمها از دور خوب به نظر میان ، نزدیکشون که بشی سرابن!

و برای منی که همیشه میخوام خوبی آدمها رو ببینم باورش سخته و پذیرشش غمگینم میکنه!


تجربه تلخ: آدمهای اطرافم پیچیده تر از این هستن که من با دل ِ ساده ام بشناسمشون!

تجربه خوب: خیلی فکر کردم که خوبی این تجربه چی بود؟ عوض شدن دیدم به آدمها (خوب نیست ) و اینکه خیلی ها در رابطه با دیگران اول به این فکر میکنند که منفعت اون براشون چقدره؟ شاید از نظر اقتصادی و کاری درست باشه اما به نظر من تو دنیای اطرافشونم کم کم تاثیر میزاره و همه آدم ها و خوبی هاشونو حتی با این دید نگاه میکنن!

خوبی این تجربه اینه که باعث میشه که قدر آدم های اطرافم که معرفتشون ناب و خالصه و بوی پول نمیده و مهربونیشون حقیقی بیشتر بدونم!

تجربه مشابه: این اول بارم نبود که تو ذوقم میخورن آدمها و چند ساعتی غمگین میشم و مطمئنم آخرین بارم نیست!

نظرات 2 + ارسال نظر
مهسا سه‌شنبه 4 شهریور‌ماه سال 1393 ساعت 07:00 ب.ظ http://www.delane.blogsky.com

سلام...

"خوبی این تجربه اینه که باعث میشه که قدر آدم های اطرافم که معرفتشون ناب و خالصه و بوی پول نمیده و مهربونیشون حقیقی بیشتر بدونم!"
واقعا فکر می کنم این تجربه های تلخ که کم و بیش واسه همه مون تو زندگی پیش میاد، ارزش فهمیدن دوستی های ناب رو داره

ایشالا همیشه اطرافت پر از آدمای با محبت ناب و خالص باشه آبجی گلی

سلام
ممنون عزیزم
منم برات آرزوهای خوب دارم ، آدم های ناب به اندازه مهربونی دل خودت

مریم شنبه 8 شهریور‌ماه سال 1393 ساعت 01:19 ب.ظ

بعضی وقتا که با اینجور آدما برخورد میکنم بابام میگه غصه بخوری که کار درست نمیشه یا طرف آدم نمیشه
میگم آخه همۀ آدما باید بد باشن؟
میگه همه که ولی اکثر قریب به اتفاق به منافع خودشون فکر میکنن
میگم نمیشه بهشون تذکر داد
میگه یکی دوتا باشن آره اما اینجور فقط باید سرت به کار خودت باشه
میگم خب پس دنیا چی میشه؟آدماش؟اینهمه بدی؟؟؟؟
میگه تو نمیتونی مدینه فاضله درست کنی که! میتونی؟
و میخوام بگم ... اما سکوت میکنم
راست میگه مدینه فاضله رو نمیتونیم درست کنیم که
دنیا و اینجور آدماش برای ماها که آدمای ساده ایم و دنبال خوبیاشونیم خیلی سخت میگذره...
مگه نه مژی؟

پدرت درست میگه ، منم خودمو دلداری میدم که خوب هستن اینجور آدمها و زندگی همینشه که قشنگه چون تفاوت ها رو میبینی و شکر میکنی...
خوب منم همیشه دنبال خوبیم و نمیخوام بدی آدمها رو باور کنم و همیشه هم با این نیت خوب با دیگران ارتباط برقرار میکنم ولی وقتی برعکسش رو میبینم میخوره تو ذوقم و واقعا غمگین میشم و تو این مواقع سکوت میکنم!
و واقعا بهم تو اون چند ساعت که فراموش کنم سخت میگدره!
درسته عزیزم سخته
پس بیا ما انقد خوب باشیم و به دیگران خوبی نشون بدیم که شاید حتی گوشه ای از دل یه نفر با مهربونی آشتی کنه!
ممنونم از نظراتت مریمی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد